تهران- ایرنا- دو فضانورد آمریکایی به نام‌های «کریستینا کوخ» و «جسیکا میر» امروز (جمعه) نخستین پیاده‌روی فضایی تمام زنانه را انجام دادند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، «استفانی ویلسون» از مقام‌های ناسا از دو فضانورد زن خواست تا در این پیاده‌روی، یکی از باتری‌های ایستگاه فضایی را تعویض کنند. این باتری هفته گذشته از کار افتاده بود.
قرار بود این پیاده‌روی فضایی زنانه ماه مارس انجام شود اما از آنجایی که ناسا تنها یک لباس سایز متوسط برای فضانوردهای زن داشت، این پیاده‌روی به تعویق افتاد.
«جیم بریدنستاین» از مدیران ناسا در گفت‌ وگو با خبرنگاران بر اهمیت این پیاده‌روی تأکید کرد و گفت: ما می‌خواهیم که فضا برای همه مردم در دسترس باشد.
کوخ، مهندس برق است و این چهارمین پیاده‌روی فضایی وی به شمار می‌آید. میر نیز برای نخستین بار است که پیاده‌روی فضایی انجام می‌دهد. او چهاردهمین زن آمریکایی است که در فضا به پیاده‌روی می‌پردازد.
«سالی راید» نخستین زنی بود که آمریکا در سال 1983 وی را به فضا فرستاد. اما پیش از آن، اتحاد جماهیر شوروی در سال‌های 1963 و 1982 دو زن را به فضا فرستاده بود.
ناسا قصد دارد در سال 2024 یک مأموریت دیگر به ماه انجام دهد. قرار است در این مأموریت، یک زن برای نخستین بار پا روی سطح ماه بگذارد.

تهران- ایرنا- تلکسوپ فضایی «گایا» از کشف سه سیارک جدید در منظومه شمسی خبر می دهد.

به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، ستاره شناسان در میان رصدهایی که سال گذشته توسط تلسکوپ فضایی گایا منتشر شد، موفق به کشف سه سیارک جدید شدند.
رصدهای انجام شده در رصدخانه Haute-Provence در فرانسه نیز وجود این سه سیارک را تایید کردند.
این سه سنگ فضایی همگی سیارک های کمربند اصلی هستند اما شیب مدار آنها کمی کج شده است که آنها را از همسایگان خود جدا می کند.
کمربند سیارک ‌ها یا کمربند اصلی یا کمربند اصلی سیارک‌ ها نام ‌هایی هستند که برای متمایز کردن این گروه از دیگر گروه‌های سیارکی سامانه، مانند سیارک ‌های نزدیک به زمین و تروجان‌ها به کار می رود.
تلسکوپ فضایی گایا در سال 2013 توسط آژانس فضایی اروپا (ESA) راه‌اندازی شد و انتظار می‌رود ماموریت آن تا سال 2022 ادامه یابد. این تلسکوپ فضایی برای ستاره سنجی با دقت بی ‌سابقه ‌ای از موقعیت ‌ها، فاصله ‌ها و حرکت‌ ها طراحی شده‌است.
هدف از ماموریت گایا ایجاد یک فهرست سه بعدی از حدود 1 میلیارد اجرام سماوی، عمدتاً ستارگان با روشنایی بیش‌از 20 قدر است.

تهران-ایرنا- سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و سازمان فضایی اروپا (Esa) دیروز توافقنامه ای را برای انجام اولین سفر رفت و برگشت به مریخ امضاء کردند.

به گزارش روز جمعه گروه علمی ایرنا از روزنامه تلگراف، این سفر می تواند امکان وجود حیات در مریخ و یا وجود احتمالی آن را در گذشته نشان دهد.
به گفته محققان آمریکایی و اروپایی، در این سفر رفت و برگشت نمونه های خاک مریخ جمع آوری و به زمین بازگردانده می شود.
تا کنون تلاش ها برای کشف این سیاره سرخ، تنها به تجزیه و تحلیل خاک مریخ توسط کاوشگرهای رباتیک و فرودگرهای ایستا تکیه داشت که داده هایی را به زمین باز می گرداندند.
اما جمع آوری نمونه های مریخی و بازگرداندن آنها به زمین، امکان انجام آزمایش های مفصلی را در محیط آزمایشگاه ها با استفاده از دستگاه هایی فراهم می سازد که برای حمل به این مسافت 34 میلیون مایلی بسیار سنگین و از لحاظ مصرف انرژی بسیار پر مصرف هستند.
در این ماموریت یک کاوشگر که در یک مریخ نورد کار گذاشته می شود، نمونه هایی را از خاک مریخ جمع آوری می کند و بعد از سطح مریخ پرتاب می شود و به حالت یک "مودول فرود" با کمک چترنجات بر زمین فرود می آید.
سپس این نمونه ها در زمین تحت یک شرایط سخت قرنطینه قرار می گیرند تا در صورت وجود ارگانیسم های مریخی در آنها، تحت آلودگی زمینی قرار نگیرند.

تهران- ایرنا- تجزیه و تحلیل اطلاعات جدید حاصل از ماموریت فضاپیمای کاسینی سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، وجود یک اقیانوس پیرامونی را در بخش داخلی و زیر لایه یخی یکی از اقمار زحل به نام "انسلادوس" تایید می کند.

به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان مدت ها این فرضیه را در نظر داشتند که یک لایه داخلی مایع حدفاصل لایه خارجی یخی انسلادوس و هسته این قمر است.
در نمونه هایی که به تازگی توسط کاوشگر کاسینی جمع آوری شده است، حتی وجود بخار آب در نزدیکی قطب جنوب این قمر مشاهده می شد.
اما اکنون دیگر هیچ تردید علمی بابت منبع این آب و وجود لایه داخلی مایع وجود ندارد.
محققان فعال در ماموریت کاسینی ناسا در تجزیه و تحلیل تکانه های اندک انسلادوس نشان دادند که نوسان این قمر تنها در صورتی به خوبی شکل می گیرد که عمق لایه یخی تا هسته ادامه نداشته باشد.
به گفته محققان، وجود یک اقیانوس پیرامونی در زیر لایه یخی انسلادوس حرکت های منحصر به فرد این قمر و افشانه های لطیف بخار آب را که از شکاف های پوسته یخی آن خارج می شود، توضیح می دهد.
مقاله ای در این رابطه به تازگی در مجله Icarus منتشر شده است.
براساس این گزارش، با این حال دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی مانع انجماد قسمت های داخلی شده است.
برخی محققان حدس می زنند که انرژی حرارتی ناشی از اصطکاک که توسط فشار و کشش حاصل از گرانش زحل ایجاد می شود، برای مایع نگاه داشتن بخش داخلی این قمر کافی است.

تهران - ایرنا - فضاپیمای کاسینی که مشغول تحقیق درباره کیوان و اقمار آن بوده است برای آخرین بار تعدادی عکس نمای نزدیک از دیونی، چهارمین قمر بزرگ این سیاره گرفته است؛ مناظری که احتمالا بشر در چند دهه آینده، قادر به ثبت مجدد آنها نخواهد بود.

به گزارش خبرنگار علمی ایرنا از پایگاه خبری بی بی سی،این فضاپیما روز دوشنبه از فاصله 500 کیلومتری سطح پر از حفره دیونی گذشت. این پنجمین بازدید فضاپیما از دیونی طی 11 سال مطالعه کیوان بود.کاسینی یک رشته رصد دیگر انجام خواهد داد و در سال 2017 در حرکتی که باعث نابودی آن خواهد شد در اتمسفر کیوان شیرجه خواهد رفت.
کارولاین پورکو مسئول تیم عکسبرداری فضاپیما گفت: لحظه ای پر از احساسات برای من و سایر اعضای تیم است. چون با نگاه به این عکس های نفیس از سطح دیونی و هلال آن می دانیم تا مدت ها دیگر قادر به دیدن این قمر دور افتاده نخواهیم بود.
کاسینی تا لحظه آخر، ارمغان های فوق العاده دیگری ارسال کرد. نزدیک ترین گذر از کنار دیونی در سال 2011 بود، زمانی که کاسینی از فاصله 100 کیلومتری آن رد شد. این فضاپیما ماموریت مشترک آژانس های فضایی آمریکا، اروپا و ایتالیاست.
قطر دیونی، چهارمین قمر بزرگ کیوان که مجموعا 62 ماه دارد، 1122 کیلومتر است. سطح بیرونی آن یخی و درون آن سنگی است.
کاسینی یک اتمسفر اکسیژنی بسیار رقیق در این کره کوچک ردیابی کرده است و همچنین شواهدی دیده از اینکه این قمر هنوز ممکن است از لحاظ زمین شناسی فعال باشد. به نظر می رسد که بخش هایی از سطح آن در اثر فرآیندهای درونی درحال تغییر بوده است.سال آینده کاسینی یک رشته مانورهایی را شروع خواهد کرد تا در مدارهایی بر فراز حلقه های کیوان قرار گیرد و بعد از میان آنها بگذرد.
بعد در سال 2017، زمانی که سوخت کاوشگر تقریبا تمام شده، اتاق فرمان در زمین دستور شیرجه فضاپیما در اتمسفر کیوان را صادر می کند.با سقوط به سمت کیوان، فضاپیما به شدت داغ و ذوب خواهد شد و در نهایت در اثر فشار فوق العاده له خواهد شد.با این کار مسئولان ماموریت می خواهند اطمینان حاصل کنند که هیچ قطعه ای از فضاپیما در آینده بر انسلادوس و تایتان نیافتد.
این دو قمر کیوان به عنوان نامزدهای احتمالی برای یافتن آثار حیات شناسایی شده اند و دانشمندان نمی خواهند به میکروب های زمینی که هنوز ممکن است به سطح فضاپیما چسبیده باشد آلوده شوند؛ هرچند احتمال چنین اتفاقی بی نهایت کم است.
کاسینی در ماه های آینده یک رشته پروازهای نهایی از کنار شماری از اقمار کیوان انجام خواهد داد.در حال حاضر هیچ ماموریتی برای بازدید از منظومه کیوان در دست برنامه ریزی نیست.اما سفرهای پرماجرایی برای مشتری در افق دیده می شود. کاوشگر جونو ناسا سال آینده به این غول گازی می رسد و بعد اروپا در دهه 2030 ماهواره جوس را در مدار این سیاره قرار خواهد داد.